Moestuinmaandag

Wat een heerlijke moestuinmaandag! Zo mag het heel snel moestuindinsdag worden!

Vanavond na het werk even heerlijk gewerkt in de moestuin. Alles geschoffeld, bijna alle gekregen plantjes uitgeplant, rabarber geoogst en munt afgesneden. Hard gewerkt dus en nu moe maar voldaan op de bank met een kop Chai thee.

Schoffelen was hard nodig, vooral tussen de aardappel. Ik kon nu eindelijk echt goed zien wat aardappel is en wat niet. Het heeft slechts 2 aardappelplanten `gekost` dus ik ben trots.  Er staan: Frieslander, Roseval en Gourmande aardappels.

Een verrassing toen ik op de tuin kwam. Mijn verjaardagscadeau was al in elkaar gezet! Heerlijk!

De gekregen wortel- en preiplantjes staan in de grond. Ik had zoveel wortel dat ik ook wat in het slabed heb gezet. 

Bloemen!

Sla en nu dus ook wortel. Aan sla staat er kropsla, eikenbladsla, veldsla, sla zonder naam van de buurman en bindsla.

De kolen groeien als... kool ja. Nog steeds niet uitgeplant, ze moeten in het bed rechts... Dat wordt een flink klusje donderdag.

Overzichtsfoto van de tuin. Helaas is Courgette en Pompoen veld meer wens dan realiteit. Ook de laatste twee courgetteplantjes zijn overleden. Nu maar even opnieuw zaaien.

En natuurlijk... De oogst! Uiteindelijk heb ik ook nog een hele bos munt afgesneden, maar toen had ik al geknipt!

Fijne week!

Jarig!

Wat een weer was het deze week, niet moestuingeschikt... Voor mij althans. Ik heb mijn tuin de hele week dus nog niet gezien. Dit weekend was het op zich prima hier, het regende een stuk minder dan afgelopen week. Maar ik had andere dingen te doen. Ik was namelijk jarig. 33 werd ik gisteren en dat vierde ik met een etentje voor mijn vriendinnen. "Ja leuk, maar wat heeft dat nu met die moestuin te maken...": Hoor ik jullie denken.  Maar mijn vriendinnetjes hadden zich zeer goed ingeleefd wat betreft de cadeau. Moestuintechnisch was de score hoog. Een insectenhotel (bijna zonde om dat zo ver van huis te hangen, zo leuk!), een heleboel groenteplantjes, een zwarte bessenstruik, een potjespers, plantenkaartjes en een handzaaier. Dat je van al dat moestuinieren vies wordt hadden ze ook begrepen, want ik mag mee naar de sauna (in mijn nieuwe badjas!) en naar de schoonheidsspecialiste. Kortom, extreem verwend!

Na een kort nachtje (als het gezellig is, wordt het gelukkig nog steeds in no time half 4... Ook als je 33 bent dus!) toog ik vanochtend naar de hoofdstad voor een bezoek aan Worldpress 2013 en bezocht ik vandaag dus wederom mijn tuintje niet. Mijn geliefde deed het beter en installeerde de nieuwe picknicktafel samen met mijn vader, terwijl dochterlief samen met de kinderen van de moestuinbuurvrienden de boel onveilig
maakte.

Net thuis gekomen heb ik even de bijna verzopen andijviekiempjes en basilicum en oregano plantjes in een droger omgeving gepot, om toch nog even dat tuin gevoel te krijgen. En morgen... morgen is het Moestuinmaandag en snel ik na werk en diner naar mijn tuintje om de nieuw gekregen plantjes en grote zaailingen te gaan planten.

Tot morgen!

Moestuinmaandag

Vandaag regende het en zaterdag heb ik alleen dochter in de moestuin op de foto gezet, niet de tuin zelf. Gelukkig heb ik zondag in de tuin aan huis fijn gemoestuind, met dochter als hulp voordat ze zich stortte op haar `waterbaan`. Er is dus toch wel wat te zien op deze regenachtige moestuinmaandag .

Trotse dochter met zelf geoogste radijs. Aan de zijkant zie je nog de appelboom, de rabarberjungle en rechts achteraan, heel klein, het courgette/pompoenveld waar de plantjes nog een omgekeerd potje hebben ter bescherming tegen de wind.

Die radijzen waren het enige herkenbare tussen het onkruid (en de bietjes bleek later toch..)... Zoeken!

In de tuin aan huis plante ik zonnebloemen uit.

En moet ik op zoek naar potjes voor de basilicum en oregano!

Ook de afrikaantjes voor tussen de kolen/uien/wortels doen het prima!

Trots dat ik gewacht heb op de knolselderij. Naast de hardlopers als courgette, zonnebloem en bonen duurde het wel heel lang voordat de knolletjes ontkiemden. Maar nu koester ik ze!

De salie en munt zijn de enige kruiden die de winter overleefd hebben. Lekker!

Ik plante eindelijk de tomaatjes in grotere potten. Ik zag ze gewoon genieten. En nu stort het. Ook hier brengt de Zweedse meubelgigant de oplossing. 

Fijne Moestuinmaandag!

Eerste oogst!

Vandaag was het zover, de eerste echte oogst is binnen! Om precies te zijn: Een hele berg rabarber, een bos munt en een stuk of 10 radijsjes (gered tussen het onkruid vandaan!)

Het was een heerlijk middagje op de tuin, lekker twee uur in mijn eentje spitten (oke... niet echt mijn favoriete werk, maar ik voel mijn bilspieren altijd optimaal na afloop. Dat maakt het weer goed), planten en zaaien. Later schoven man en dochter aan en kon dochter toch nog zelf wat radijsjes oogsten. De overige radijs stond namelijk tussen hele jonge brandnetels dus dat vond ik toch niet zo geschikt voor die kleine handen.

Spitten dus.... Het op een na laatste bed is af! Het bed voor de courgettes en de pompoenen ligt klaar en er zijn zelfs wat survivors geplant. 2 miezerige courgetteplantjes en 5 pompoenen. Ik heb ze beschermd met een potje waar ik de onderkant uit gesneden heb. Mijn allround tuinbuurman die me voortdurend van alles komt leren en vertellen (gelukkig!) was erg onder de indruk van de constructie die ik ongetwijfeld bij een collegablogger ben tegengekomen. Scoor ik ook eens punten...

 Bij het planten van de courgettes en pompoenen heb ik wat koemestkorrels en kali in het plantgat gedaan. Geen idee of dat een goed idee is, maar ik had het idee dat de planten wel wat hulpstoffen konden gebruiken. Experimentje dus.

Ook de bonen staan aan hun rekje, nadat ze deze week hier thuis in de gordijnen begonnen te klimmen. Als ze dan zo in de volle grond staan is het maar een armetierig zooitje bij elkaar. Ook hier de potconstructie geprobeerd tegen de wind.

Het kolenveld kwam ik niet meer aan toe, dat was ook wel heel erg groen nu. Daar ga ik me morgen of maandag op storten.

In de hoop dat er nog wat zaaigoed op zou komen had ik vorige week het onkruid uit de zaaibedden met de hand uitgetrokken. Deze waren nu dus overwoekert in groen en ik kon nu helaas nog minder goed ontdekken wat nu onkruid en wat nu zaailingen waren. Uiteindelijk toch maar geschoffeld (en dus ook mijn bietjes, eenmaal omgeschoffeld herkende ik ze prima). Morgen dus even nieuwe bieten zaaien.

Op de plek van de bietjes heb ik nu afrikaantjes gepland tegen de uienvlieg (die staan er namelijk nog wel, uien...). 

Ook de bladgroenten bij gezaai. Twee regels spinazie van de buurman, snijbiet, andijvie en rucola. Ik hoop dat er wat op gaat komen. Van de andere buurman kreeg ik nog twee slaplantjes, al een stuk verder dan mijn zaaisels dus misschien volgende week al sla van de tuin?

Behalve van mijn dochter dus vergeten foto`s te maken, ik hoop morgen nog even langs te gaan. Ook veel beter fotoweer dan vandaag!

Zaaien aan Zee The Sequel

Geen Noordwestenwind die mij er onder krijgt, die bonen en courgettes zaai ik gewoon opnieuw. Na het eten even snel met dochter naar buiten. Een tray vol gezaaid voor de tuin van het kinderdagverblijf. Ze mocht de zaadjes zelf kiezen, het zijn bonen, gele courgettes, butternut pompoen en de oranje pompoen waar ik de naam niet van kan onthouden geworden. En natuurlijk zonnebloemen.

Voor onszelf ook een tray bonen gezaaid en nog zes courgettes en 4 pompoenen. Ik twijfel of ik ze binnen zet om te kiemen, ze staan nu nog op de tuintafel.

Na het 'opruimen' zag ik dat de in onze eigen tuin gezaaide kruiden en bloemen (in de zwarte potten) ook aan het ontkiemen zijn! Victorie!

(Vroege) Moestuinmaandag

Bijna bloemen in de aardbeien!

Prachtige bloesem in de appelboom! (Iemand een idee welk soort?)

Als erfenis komt er overal in de tuin munt op. Niet altijd ideaal, maar wat ruikt het heerlijk!

Twee stengels geoogst inmiddels, dat de rest maar snel mag volgen!

15 aalbessenstruiken vol met bloesem en minibesjes. Ik reken mezelf al rijk!

De laatste perenbloesem...

Moestuinmaandag is een initiatief van Hollandse Klei

Waaien aan Zee

Op de tuin viel het donderdag dus alles mee. Helaas hadden de zaailingen die ik buiten had gezet om af te harden het slechter gehad.

Toen ik thuis kwam zag ik dat de plantjes het zwaar hadden in die koude noord.westen wind. Ik vond het moeilijk wat nu te doen. Uiteindelijk besloten om de plantjes niet direct naar binnen te halen, maar om ze op de grond uit de wind te zetten.

Helaas kwam ik vandaag tot de conclusie dat na de schade die de wind had aangebracht nu ook de slakken de jonge plantjes hebben gevonden.

Het restantje planten mag het binnen nog even proberen, maar de zielige stengels op tafel gaan het denk ik niet redden.

De kolenplantjes die ik buiten op heb gekweekt leken het prima te doen in de harde wind. Helaas vinden de vogels ze ook lekker.

Vandaag dus een wat teleurstellend tuindagje aan huis! Maar ja, uithuilen en opnieuw beginnen. Morgen gaan de nieuwe zaadjes de zaaigrond in!

Ik heb dus wel besloten om te wachten met het uitplanten van de zaailingen, tenminste... van wat er over is. De wind blijft windkracht 5 tot woensdag. Dan ga ik `s middags wat survivors in de tuin zetten gok ik. En anders wordt het dit weekend. Wacht ik dus toch nog keurig tot IJsheiligen!

Thuis op de tuin

Heerlijk om weer terug te zijn uit verre oorden, zeker met nog een paar vrije dagen in het verschiet!

Donderdag togen we dus direct na het ontbijt (wel pas om 10:30u. hoor, dus zo vroeg waren we niet...) naar de tuin. En het viel mee. Omdat we nog drie bedden niet gespit hadden voor de vakantie verwachtte ik heel veel onkruid in die bedden. Maar we hadden blijkbaar goed genoeg geschoffeld en het viel mee.

Doelen voor afgelopen donderdag waren:

Het bonen/sla bed omspitten.
Een bonenrek fabriceren van restmateriaal (palen en gaas)
Rabarber uitspitten (er staan nu zo`n 30 rabarberplanten en dat is veel te veel, zelfs om aan de voedselbank te geven)
Kijken wat er is opgekomen en eventueel bijzaaien.

Doel voor het weekend was:

Zaailingen planten van de courgette, bonen en pompoen.

Uiteindelijk hebben we een heerlijke dag gehad in de tuin. `s Ochtends met zijn drieen en `s middags heb ik het in mijn eentje afgemaakt.

Het bonenbed is gespit en het rek gemaakt van 4 palen en een stuk ijzergaas (heet dat zo) wat de vorige Tuinder op voor ons onhandige plekken in de tuin had staan.

De rabarber is uitgespit (niet door mij, maar door een vriend die toevallig langskwam! Heerlijk!) en twee planten meteen weer geplant bij de buurman tuinder. Ook kan ik nog een plant of zes kwijt in mijn omgeving en op school. De rest gaat helaas naar de composthoop.

Ik hoopte op het rabarberveldje een Three Sister veldje te kunnen maken. Maar het is te vuil om hier snel te kunnen planten en ligt een groot gedeelte van de dag in de schaduw van de schuur aan de overkant van de sloot. Dit heeft mij, samen met mijn twijfels of ik de mais nog wel op tijd zou kunnen planten/zaaien heeft mij doen besluiten om op deze plek de compostbak te gaan maken.
De huidige composthoop ligt ervoor en ik wil van 5 pallets 2 bakken naast elkaar maken. Dat lijkt me wel zo praktisch. Die plaats ik dan op het stuk waar veel schaduw is, daarnaast komt een picknicktafel en ik zaai verder bloemen voor de bijen op de stuk. Goed voor de bijen en mooi om te zien hoop ik!

Het waaide nu aardig op de tuin. Dankzij de schuur aan de overkant bij ons lang niet zo hard als bij de buren, maar toch. Eerder hadden we al een heuse bijna storm en toen had ik net alle slazaden gezaaid.
Voor de vakantie kon ik nog niet zo goed zien wat er was weggewaaid (en waar naartoe..) en wat er wel opkwam. Nu was het iets duidelijker.
Wel was het hele bed groen. Ik dacht van onkruid. Dit heb ik dus heel voorzichtig gewied met mijn vingers, voorzichtig tussen de sla zaailingen door.
Ook bleken er nog radijsjes als erfenis van de vorige tuinder te staan! Leuk en lekker, toen ik er per ongeluk twee uittrok heb ik ze snel weer terug gezet om rustig groot te kunnen worden.

Een lang verhaal kort, heerlijk zonnig dagje op de tuin. Met veel te weinig foto`s!

Vakantie

Ik was op vakantie, de afgelopen anderhalve week. Daar had ik de tijd om dit blog op te starten en plannen te maken voor de tuin. Ik had daarvoor zelfs `serieuze` moestuinboeken meegenomen.

Thuis stonden al mijn zaailingen op de vensterbank en de salontafel (we waren er toch niet..) waarop mijn lieve buurvrouw ze begoot. 

Vandaag kwam ik thuis en werd begroet door een heel mooi groen tafereel. Mijn zaailingen deden het nog! 

Ze gingen naar buiten om af te harden (voor zover daar nu nog sprake van is..), want dit weekend mogen ze de tuin in.

Ze kregen meteen een lekker buitje op hun kop. En ik ben stiekem blij om weer thuis te zijn. Zodat ik morgen naar de tuin kan... (en daar de schade op kan gaan nemen :-) )

Aardbeien

Het eerste waarvan ik zeker wist dat ik het wilde planten op mijn nieuwe domein, waren aardbeien. Aardbeien zijn al jaren mijn lievelings, vanaf de eerste betaalbare Hollandse aardbeien in april tot de laatste jamaardbeien in september ben ik een fervent aanhanger. Niet meer dan logisch om mijn eigen kwekerijtje te beginnen leek mij.

Aldus toog ik aan het googlen, want hoe doe je dat eigenlijk... aardbeien op een landje? Wat bleek, de allerbeste aardbeienplantenkweker (een compleet ander vak dan aardbeienteler... ik leer zoveel sinds die moestuin) bleek niet eens zo ver bij mij vandaan te zitten. En zo toog ik, in combinatie met een werkbezoek in deboomgaard aan de overkant van de weg, naar de aardbeienplantenkweker in Lisserbroek.

Na een rondleiding in de kassen, kwamen we dan toch tot een koop/verkoop moment (ik had een beetje haast ivm de werkafspraak aan de overkant..). Het verbaasde me al enigszins dat we niet gewoon een traytje uit de kassen meenamen, ik had tenslotte twee keer 40 planten nodig (ook voor de tuin op mijn werk) en dan was zo`n tray natuurlijk handig. Dacht ik. Als leek.

Niets bleek minder waar, voor twee keer 40 planten heb je niet meer nodig dan twee plastic zakken, formaat half brood. Wat ik kreeg waren plukjes wortels met wat takjes en een verdwaald groen blaadje. Op mijn vraag of hier dan toch wel aardbeien aan kwamen, dit jaar nog, werd bevestigend beantwoord. En zo stond ik uiteindelijk toch nog in no time weer buiten. Een illusie armer en een ervaring rijker.  (Het was natuurlijk leuk geweest als ik een foto had gehad van die kleine plantjes, maar helaas....).

Samen met de kweker heb ik gekozen voor Ostara en Korona aardbeien. Het leek mij leuk om twee soorten te hebben (doordragend en 1 malig dragend). Op de tuin werd ik een beetje raar aangekeken, je neemt toch alleen doordragende.... We zullen zien!

Met de aanschaf is natuurlijk niet het meeste werk gedaan. Dan moeten ze nog de grond in natuurlijk! Aan het eind van de tuin, was een apart veldje gemaakt, met windscherm en palen. De bioboer wilde daar aardappels zetten. In verband met de wisselteelt waarin de aardbeien niet meedoen (in ieder geval niet vaker dan om de drie jaar), leek het me toch handiger om de aardbeien op die plek te planten.
Na wat speurwerk bij de buren (Schat, ze hebben allemaal van die heuveltjes en worteldoek. Ik weet niet waarom, maar laten we nu niet eigenwijs zijn...) en zwaar spitwerk (Kweekgras, kweekgras, kweekgras...) schaften we worteldoek aan en maakte ik fijn drie heuvels. En planten we heerlijk die bijna 40 planten in het veldje en mocht dochter ze begieten.

How sweet is country life.... Strawberry sweet!

Zaaien

Is niet het allerleukste van tuinen om te bedenken wat je gaat zaaien/planten?

Nadat we de tuin `gekregen` hadden, ben ik meteen gaan nadenken over hoe en wat. In eerste instantie wilde ik het reëel houden. Ik werk vier dagen, ik kan niet elke dag naar de tuin om te kijken, bestrijden en bij te sturen. Tegelijkertijd lees je blogs van anderen, bezoek je sites van zaadgroothandels en word je gewoon heel erg hebberig. Ik in ieder geval.

Nadat we de eerste aankoop hadden gedaan bij de Welkoop. Sla, courgettes,  pompoen, rode kool, bieten en bonen(sperziebonen...). Leek ik te slagen voor de realiteitszinproef. Die laatste eten we gewoon heel graag, dus leek me dat erg handig :-) Sla, courgettes en pompoenen had ik ervaring mee in mijn balkontuin en doen het snel goed en rode kool en bieten leken me ook niet al te ingewikkeld en eten we ook graag.

Toen dacht ik nog dat we geen aardappels mochten kweken op ons landje, maar dit verbod bleek opgeheven twee jaar geleden. En toen ik op zoek ging naar pootaardappels ging het mis....

De lekkerste zaden zag ik voorbij komen. En uien eten we toch ook veel? En snijbiet is toch gewoon leuk om te proberen? En die heerlijke little Gems die ik zelden koop omdat ze een vermogen kosten voor een verlept kropje? En andijvie? En boerenkool? Dus daar gingen ik en mijn rustige start.

Naast drie soorten aardappels (Frieslanders, Roseval en Gourmandes) bestelde ik dus een karrevracht aan zaad. En dat staat nu allemaal fijn te groeien bij ons in de vensterbank. Na de vakantie mag het de tuin in en nu wordt het liefdevol begoten door de buurvrouw.

En toen werd het echt...

Ik was dus fijn aan het `porrelen` op ons balkon, maar wilde meer... Ik begon begin dit jaar eens voorzichting bij vrienden met tuin of ouders met tuin te informeren. En met succes bleek tot mijn schrik...

In februari bleek er ineens een tuin beschikbaar op het tuincomplex waar ook de ouders van vrienden een tuin hebben. We gingen kijken en er bleek tussen de schijnbaar eindeloze rij palen ook een hoop lekkers te staan. De grond bleek minder vervuild dan we dachten en na wat overredingskracht van mijn kant (die bakken thuis deed ik natuurlijk fijn alleen, op het boren van die gaten na, maar 150m2 is toch andere koek) waren we opeens een tuin rijker.

De tuin werd bewerkt door een biologisch verantwoorde vrachtwagenchauffeur, met een voorliefde voor rabarber, munt en palen... Heel veel palen.
Voor mij heel fijn, er lag al een beknopt bemestings- en wisselteeltplan en van daaruit kan ik verder denken.

Eind februari was alles rond en waren wij opeens 150 vierkante meter rijker. En daarbij ongeveer 15 aalbessenstruiken, een compleet verwilderde bramenpartij, 10 frambozen struiken, een appelboom, een perenboom, kruisbessen, ongeveer 16 soorten munt (van horen zeggen, voor onze vakantie waren ze nog niet opgekomen) en schrik niet.... Zeker 25 rabarberplanten.

En vergeet ik nog bijna die tientallen palen....

Hoe het begon...

Met de bakken op deze foto ben ik in de zomer van 2011 begonnen met Moestuinieren op mijn balkon. `Overal` las ik over vierkantemetertuintjes en dat wilde ik ook. Mezelf kennende vond ik het een wijs besluit om eerst eens te testen of ik het echt wel zo leuk zou vinden als ik dacht. Ik schafte dus geen officiële vierkante meter tuin aan en ik waagde me ook niet aan doe het zelven met planken en spijkers en schroeven en andere spannende dingen. Ik ging naar de bouwmarkt, kocht twee speciekuipen liet mijn man daar afwateringsgaten in boren en vulde ze met bemeste tuinaarde en compost. (Dat er inderdaad zaad ontkiemde blijf ik een wonder vinden nu ik me meer verdiep in het `hoe en wat  der Moestuinieren..`)

En wat bleek, ik vond het leuk. Die twee bakken plus pot breidden zich al snel uit tot inmiddels vier bakken en losse potten. De pompoen overwoekerde dat eerste jaar mijn complete loungebank (helaas nul vruchten, die bijtjes vliegen niet zo hoog blijkt..) en we aten ons klem aan courgettes, kropsla, rucola en radijs.

Kwamen de slakken nog goed aan hun trekken in de kruidentuin en de laatste aardbeienbak beneden, het balkon vonden ze blijkbaar toch te hoog! Ik kon dus redelijk ongestoord experimenteren. 

Na twee jaar hobbyen op het balkon, liep ik tegen steeds meer grenzen aan. Vooral in ruimte en mogelijkheden, maar ook het gemis van een grotere tuin om lekker in te wroeten samen met onze dochter stond hoog op mijn wensenlijst. Het idee van een echte moestuin op een stukje grond in de buurt was dus geboren.