maandag 24 juni 2013

Hulp gevraagd


Deze spinazie lijkt doorgeschoten, maar hij is nog zo klein... Kan ik dit nu afsnijden en komt het dan weer opnieuw op? Of heb ik het te laat gezaaid en is het gewoon niet gelukt?



Is dit nu dan eindelijk snijbiet? Of heb ik onkruid gered van de schoffeldood?

Ik hoop dat er experts meelezen!

Moestuinmaandag

En eindelijk kon ik weer naar mijn tuintje.... Zaterdag kwamen we terug van vakantie en het goot werkelijk van de regen. Zondag idem....  Vanavond de werkstress dus even heerlijk van me af getuind. Ik wist van tevoren niet dat `klooien` in de tuin zo ontspannend zou zijn.

Een ontplofte tuin trad ik binnen vanavond om half 7. Ik kwam om mijn bonen, andijvie, pompoenen en knolselderij uit te planten. Maar wieden was ook geen overbodige luxe. Ondanks het werk van manlief afgelopen week.

Tussen het ontplofte bladgroenten bed ontdekte ik opeens toch een rij snijbiet en rucola!!!! Hoera! Met de hand wieden levert dus toch iets op.

En wat zag ik vandaag...


Appels 
(via mijn Room for Thought app, dus met een retro kleurtje...)


Hulptroep 1


Hulptroep 2


Superkool!


Sla!!!! Eindelijk!


Uitgeschoten uit en biet.... Groeizaam weer heet dat toch?



De eerste aardbeien! Uiteindelijk toch een klein bakje vol!


En de klapper van vandaag... Mijn eerste echte oogst. Want die kilo`s rabarber die ik er tot nu toe af heb gehaald... die stonden al op het land. Maar de aardbeien en sla heb ik echt zelf gekweekt.... 
Een aardbei smaakte nog nooit zo lekker.


En nu ontspannen op de bank, met de rabarber in de pan en de munt inmiddels in de thee!

Fijne avond!

Moestuinmaandag is een initiatief van Hollandse Klei








maandag 17 juni 2013

Alternatieve Moestuinmaandag



Wij zijn een weekje in Zeeland. Vandaag was dit mijn uitzicht, terwijl manlief stond te schoffelen in de tuin. Volgende week weer tuinfoto's. 

Voor echte moestuinmaandagen kijk je bij Hollandse Klei.

zondag 9 juni 2013

Moestuin Maandag

Na een fikse blaasontsteking was het dit weekend eindelijk weer tijd voor de tuin. En daar waren we dus ook meteen een paar uur zoet. Met groot resultaat al zeg ik het zelf. We hadden namelijk grootmaterieel ingezet tegen het oprukkende onkruid op de paden (die bestaan uit onkruid, maar liever wat korter dan het nu was) en langs de slootkant. Een heggenschaar bleek het ultieme middels om het te lijf te gaan.



We moesten aan de slag met de slootkant. Dit had eigenlijk al in mei gemoeten, maar nu we de nieuwe compostbak gingen plaatsen moest het echt nu. We kunnen er zonder bak namelijk een stukje makkelijker bij. En het afvoeren van het gras etc. ging ook makkelijker zonder dat bakbeest in de weg. Keurig, maar saai is het resultaat. Ik hoop ook hier op complimenten van de moestuinburen!


We hadden gelukkig veel hulp met het opruimen en afvoeren van het onkruid. 


Hoera Spinazie!


Ook de sla begint serieuze vormen aan te nemen!

Na het knippen van het onkruid lag de tuin er een stuk netter bij. Trots gevoel (en onderaan zie je nog een stukje van de krat rabarber die we konden plukken).

Eigenlijk hadden we ook willen kijken naar constructies voor de netten over de bessenstruiken en de aarbeien. Daar kwamen we alleen niet meer helemaal aan toe. Nu maar hopen dat de vogels de kruisbessen nog even met rust kunnen laten.

Wat trouwens ook een euforisch momentje was, was de ontdekking van de laatst overgebleven bonenplant. Ik dacht dat er onkruid bij groeide... Maar niets bleek minder waar. Er komen voorzichtig kleine bloemetjes aan! En dan vergeet ik dus een foto te nemen....




Van hoop naar bak!

Bij het verkrijgen van ons landje, kwam er ook een composthoop mee. Teminste, daar moest het voor door gaan. We twijfelen nu nog of er überhaupt iets bruikbaars van de hoop is gekomen vandaag.

De hoop lag tussen vier palen, maar die palen kwamen we vandaag pas tegen. Erop lag een oud tafelblad waardoor dochterlief de hoop uitermate geschikt vond als glijbaan. Daar moest zelfs een aalbessenstruik voor wijken.

Vorige week bracht mijn zwager pallets en vandaag bedacht man een constructie om met de enorme erfenis palen een stevige compostbak te maken. Trots ben ik dus op hem, want ik was er zelf echt niet opgekomen. (Dat ligt waarschijnlijk aan mij, maar toch.... twee palen in de grond en de pallet daar overheen schuiven.... Stevig als een huis!)

Zo gingen we dus vandaag van hoop naar bak. En hoop ik op complimenten van de professionele moestuinburen. Want het knapt lekker op zo, dat tuintje van ons.

De hoop!


De man zonder hoofd (en niet eens expres!)



De laatste rit van de dochter, rechtstreeks in de brandnetels.... (maar stoer als ze is, piepte ze niet eens)

maandag 3 juni 2013

Moestuinmaandag

Stiekem verheug ik me er al de hele week op. Moestuinmaandag has arrived! Deze week was het natuurlijk heerlijk weer om in de moestuin te werken, al blijft het voor veel plantjes echt te koud. De focus lag voor mij echt op het (op een na...) laatste bed, dat voor de kolen. En op het uitplanten van mijn verjaardagscadeaus.

En tijdens die momenten op de tuin heb ik me verwonderd over het snelle groeien van alle vruchtstruiken, ze hangen echt vol met aal- en kruisbessen. Die ene kruisbesstruik had alleen maandag beduidend meer bessen dan gisteren....





En ondanks de verkeerde focus (mijn fototoestel bleef maar scherpstellen op de uien op de achtergrond) wilde ik de eerste peertjes toch echt wel laten zien!


Ook de sla lijkt steeds serieuzere vormen aan te nemen, wij zijn er klaar voor! 


De pompoen waar ik het meeste vertrouwen in heb...


De aardbeien blijven me verbazen!


Mooie kleur!


Twee van deze kruiwagens kwamen van het kolenbedje.


En deze pallets moeten uiteindelijk een compostbak gaan worden.



En gelukkig stelt de rabarber nooit teleur!
(Waarop mijn man zeer opbeurend zei... Het enige wat van die tuin komt is niet te eten.... Ach... ik vind het heerlijk...)

Moestuinmaandag is een initiatief van Hollandse Klei





zondag 2 juni 2013

Kolen metamorfose

Er moest nog een `bed` klaargemaakt worden voor nieuwe bewoning... Het kolenbed. En daar kwam steeds iets tussen. Nu groeiden de kolenplantjes toch echt wel de zaaibak uit, dus toog ik deze week `s avonds naar de tuin slechts voorzien van een spitvork en een schop. Dus ondanks al dat ontluikende onkruid, kon ik niet eerst even `lekker` schoffelen om vervolgens na anderhalf uur tot de conclusie te komen dat "het nu echt te laat is om nog te gaan spitten..."

Want het was inmiddels ook niet meer zomaar een klusje. Complete struikpartijen stonden er tussen de tijmplanten en die moesten dus allemaal vakkundig verwijderd worden. Na een beetje onwennig begin kreeg ik er echt lol in en werd ik steeds rigoureuzer. (Herkenbaar van het snoeien van de braam, eerst voorzichtig en daarna....)Voor thuis (ik wil op de moestuin vooralsnog geen kruiden, daarvoor is het te ver van mijn keuken.) bewaarde ik de mooiste gewone tijm en citroentijm en ik gaf een stuk mee aan mijn zwager.

Na een avondje hard werken waren alle grote planten (en toen dacht ik al het onkruid...) van het stuk wat op dat moment vrij van palen was verwijderd. Vervolgens kwam mijn zwager langs met pallets (voor de compostbak) en hij verwijderde de laatste palenconstructie. Wat mij vervolgens echt het laatste stukje ontginnen oplevert... maar we doen even een tegelijk.

Vanavond toog ik na een heerlijk dagje in de zon in de huistuin, waarbij dochter zich fantastisch vermaakte met vriendinnetjes in de speeltuin, bewapend met mijn volledige gereedschapsarsenaal om het klusje te klaren. Toen bleek dat helaas toch nog niet al het onkruid verwijderd was en besloot ik toch het bed nog maar om te spitten. Daarna 3 zakken compost omgeschept (of ingeschept?) en veel koemest gestrooid. En uiteindelijk konden de koolplantjes erin. Heerlijk een beetje porrelen in de grond met water en poepkorrels...  Uiteindelijk staan er acht broccoliplantjes (verjaardagscadeau), 8 rode kool planten (waarvan er een groene bladeren met een rode nerf heeft) en vier Savooiekool planten. Voor de witte kool had ik helaas even geen plek meer, maar die komen op dat laatste stukje waar op foto 1 nog de palen staan. Daar zaai ik dan ook de Paksoi, Chinese- en Boerenkool.

Om het bed heen een rand van Afrikaantjes geplant en nu maar hopen dat de vogels de plantjes niet direct  kaalvreten morgen.... Hoop doet leven tenslotte.


Wat er verder te zien is in de moestuin zien jullie morgen op Moestuinmaandag!