Moestuinmaandag werd Moestuinwoensdag...

Eigenlijk was Moestuinmaandag voor het eerst sinds lange tijd weer eens echt moestuinmaandag. Normaal blog ik op maandag over mijn capriolen in het weekend, maar deze week was het maandag de ultieme moestuinmaandag en togen wij na het eieren zoeken in de straat naar de tuin.
Ik vertrok met een licht zeurende spierpijn van het tennistoernooi van eerste Paasdag maar dat mocht de pret niet drukken.

Het was namelijk de hoogste tijd om mijn zaailingen uit te planten. Trays vol gingen er mee, vol met peulen, erwten, rode kool, koolrabi, paksoi en witte kool.

Man en dochter gingen gezellig mee, zo gebeurde het dat ik eerst even wat stekjes van de aardbeien ging zoeken voor in dochter haar tuin en daarna met frisse moed begon aan het kolenbed.

Dat kolenbed was enkele weken terug gefreesd, maar kon nu nog wel wat voeding gebruiken. Vijf zakken compost (van de gemeente...) gingen erop om drie rijen kolen te kunnen planten. Ik zag eigenlijk direct dat ik teveel plantjes had voor de ruimte op het bed, maar dat was van later zorg.

Ik spreidde de compost over de drie bedden en legde de plantjes op hun plek (Dat kan heus wel wat dichter op elkaar was het commentaar van mijn geliefde, maar ja... vorig seizoen vond hij de rode kool zo klein...). Ik groef voor ieder plantje een gat en mikte daar een flinke schep koemestkorrels en water bij, om de kleine plantjes zo een kickstart te geven.

Ik plantte 8 rode kool plantjes, 4 paksoi en 4 koolrabi`s. En toen had ik nog 4 rode kool, 4 koolrabi`s en 4 savooiekool over. De bloemkolen die geen mooi kooltje vormden heb ik opgeofferd voor de savooiekool (en vervolgens vergeten... stom!) en zo heb ik dus toch een mooie variëteit aan kolen staan.

Klein hè, zo in de volle grond. Terwijl ze zo ongeveer de potjes uitbarsten op de tuintafel!

Man was ondertussen aan de bonenrekken begonnen en ook daar was de ruimte krap. Ik had gerekend op ruimte voor 3 rekken, maar ja ik moet er ook nog tussendoor kunnen om te plukken. 2 zijn het er dus geworden.

Aan het eerste rek komen de peultjes. Ik heb een geultje gegraven en daar flink wat koemestkorrels in gestrooid. Daar had ik `s avonds spijt van, ik twijfelde al tussen compost en koemest en in Maartens Moestuin kreeg ik te horen dat compost de basis is van alles. De kleine peulenplantjes heb ik dicht op elkaar geplant om alles aan het rek te krijgen. Peulen zijn voor mij nieuw dus ik ben erg benieuwd hoe het gaat lukken!

De erwten gingen aan het rek erachter, alleen had ik er daar minder van. Die staan dus alleen aan de linkerkant van het rek. 

Waar ik straks met mijn sperziebonen heen moet dat is nog een twijfelgeval, maar ook dat komt vast goed. Misschien moet ik toch maar aan de bonenstokken.

Na het planten van al deze schatten begon het te regenen (eigenlijk al tijdens...) en dus snelden we huiswaarts. Maar niet na een paar overzichtsplaatjes. Wat raakt het vol en wat ziet het er allemaal goed uit! Trots ben ik, het wordt steeds meer mijn tuin!

Trots op mijn rekken! De tuinbonen erachter groeien flink, net als de meirapen ervoor.

De spinazie hier vooraan schiet al op!

En dat zou ik bijna vergeten, de eerste oogst! We hebben ze `s avonds heerlijk opgegeten tijdens de PaasGourmet.

Na deze moestuinmaandag heeft mijn rug besloten om even in staking te gaan, eerst een middag tennissen en daarna zonder nadenken sjouwen en planten bleek teveel voor mijn ongetrainde spieren. Na twee dagen stijf en stram nu gelukkig progressie. Zo werd moestuinmaandag toch nog moestuinwoensdag, want achter de laptop zitten werd hem niet!