Aardappelen

Vorige week zag ik verontrustend veel geel blad op de planten van mijn Frieslanders. Ik kon maar een ding bedenken... Ze zijn ZIEK!!!!!

Maar gelukkig, na wat gegoogle bleek gewoon dat ze gerooid konden worden. Wat meteen voor een nieuw dilemma zorgde, want hoe moet dat eigenlijk?

Nadat wederom google mijn beste vriend bleek, togen wij vanochtend voorzien van schop en spitvork (want daar waren de meningen hier thuis een beetje over verdeeld) en dochter op naar de tuin om aardappels te rooien. We hadden natuurlijk meteen bekijks van de tuinburen, want dat bleek toch wel iets te zijn het rooien van de aardappels.

Na wat tips van manlief en vervolgens zijn aftocht naar andere oorden, besloot ik het toch gewoon lekker met die vork te doen. En dochter en ik bleken een fantastisch team. Ik duwde de plant omhoog en dochter dook in de aarde op zoek naar aardappels. En dat leverde een aardig kratje vol met Frieslandse aardappels op.

De Roseval en Gourmande zagen er nog prima uit en laat ik dus nog even staan. Over twee weken vertrekken we naar Frankrijk en ik denk dat we ze daarvoor wel gerooid hebben.

De tuinburen die kwamen kijken waren vol lof over de opbrengst. Aangezien ik de aardappels erg diep gepoot had ipv in rijen en dan aanaarden zoals blijkbaar gangbaar is op de tuin, waren ze extra nieuwsgierig volgens mij.

Trots!