En toen werd het echt...

Ik was dus fijn aan het `porrelen` op ons balkon, maar wilde meer... Ik begon begin dit jaar eens voorzichting bij vrienden met tuin of ouders met tuin te informeren. En met succes bleek tot mijn schrik...

In februari bleek er ineens een tuin beschikbaar op het tuincomplex waar ook de ouders van vrienden een tuin hebben. We gingen kijken en er bleek tussen de schijnbaar eindeloze rij palen ook een hoop lekkers te staan. De grond bleek minder vervuild dan we dachten en na wat overredingskracht van mijn kant (die bakken thuis deed ik natuurlijk fijn alleen, op het boren van die gaten na, maar 150m2 is toch andere koek) waren we opeens een tuin rijker.

De tuin werd bewerkt door een biologisch verantwoorde vrachtwagenchauffeur, met een voorliefde voor rabarber, munt en palen... Heel veel palen.
Voor mij heel fijn, er lag al een beknopt bemestings- en wisselteeltplan en van daaruit kan ik verder denken.

Eind februari was alles rond en waren wij opeens 150 vierkante meter rijker. En daarbij ongeveer 15 aalbessenstruiken, een compleet verwilderde bramenpartij, 10 frambozen struiken, een appelboom, een perenboom, kruisbessen, ongeveer 16 soorten munt (van horen zeggen, voor onze vakantie waren ze nog niet opgekomen) en schrik niet.... Zeker 25 rabarberplanten.

En vergeet ik nog bijna die tientallen palen....