Aardbeien

Het eerste waarvan ik zeker wist dat ik het wilde planten op mijn nieuwe domein, waren aardbeien. Aardbeien zijn al jaren mijn lievelings, vanaf de eerste betaalbare Hollandse aardbeien in april tot de laatste jamaardbeien in september ben ik een fervent aanhanger. Niet meer dan logisch om mijn eigen kwekerijtje te beginnen leek mij.

Aldus toog ik aan het googlen, want hoe doe je dat eigenlijk... aardbeien op een landje? Wat bleek, de allerbeste aardbeienplantenkweker (een compleet ander vak dan aardbeienteler... ik leer zoveel sinds die moestuin) bleek niet eens zo ver bij mij vandaan te zitten. En zo toog ik, in combinatie met een werkbezoek in deboomgaard aan de overkant van de weg, naar de aardbeienplantenkweker in Lisserbroek.

Na een rondleiding in de kassen, kwamen we dan toch tot een koop/verkoop moment (ik had een beetje haast ivm de werkafspraak aan de overkant..). Het verbaasde me al enigszins dat we niet gewoon een traytje uit de kassen meenamen, ik had tenslotte twee keer 40 planten nodig (ook voor de tuin op mijn werk) en dan was zo`n tray natuurlijk handig. Dacht ik. Als leek.

Niets bleek minder waar, voor twee keer 40 planten heb je niet meer nodig dan twee plastic zakken, formaat half brood. Wat ik kreeg waren plukjes wortels met wat takjes en een verdwaald groen blaadje. Op mijn vraag of hier dan toch wel aardbeien aan kwamen, dit jaar nog, werd bevestigend beantwoord. En zo stond ik uiteindelijk toch nog in no time weer buiten. Een illusie armer en een ervaring rijker.  (Het was natuurlijk leuk geweest als ik een foto had gehad van die kleine plantjes, maar helaas....).

Samen met de kweker heb ik gekozen voor Ostara en Korona aardbeien. Het leek mij leuk om twee soorten te hebben (doordragend en 1 malig dragend). Op de tuin werd ik een beetje raar aangekeken, je neemt toch alleen doordragende.... We zullen zien!

Met de aanschaf is natuurlijk niet het meeste werk gedaan. Dan moeten ze nog de grond in natuurlijk! Aan het eind van de tuin, was een apart veldje gemaakt, met windscherm en palen. De bioboer wilde daar aardappels zetten. In verband met de wisselteelt waarin de aardbeien niet meedoen (in ieder geval niet vaker dan om de drie jaar), leek het me toch handiger om de aardbeien op die plek te planten.
Na wat speurwerk bij de buren (Schat, ze hebben allemaal van die heuveltjes en worteldoek. Ik weet niet waarom, maar laten we nu niet eigenwijs zijn...) en zwaar spitwerk (Kweekgras, kweekgras, kweekgras...) schaften we worteldoek aan en maakte ik fijn drie heuvels. En planten we heerlijk die bijna 40 planten in het veldje en mocht dochter ze begieten.

How sweet is country life.... Strawberry sweet!