De hoop lag tussen vier palen, maar die palen kwamen we vandaag pas tegen. Erop lag een oud tafelblad waardoor dochterlief de hoop uitermate geschikt vond als glijbaan. Daar moest zelfs een aalbessenstruik voor wijken.
Vorige week bracht mijn zwager pallets en vandaag bedacht man een constructie om met de enorme erfenis palen een stevige compostbak te maken. Trots ben ik dus op hem, want ik was er zelf echt niet opgekomen. (Dat ligt waarschijnlijk aan mij, maar toch.... twee palen in de grond en de pallet daar overheen schuiven.... Stevig als een huis!)
Zo gingen we dus vandaag van hoop naar bak. En hoop ik op complimenten van de professionele moestuinburen. Want het knapt lekker op zo, dat tuintje van ons.
De hoop!
De man zonder hoofd (en niet eens expres!)
De laatste rit van de dochter, rechtstreeks in de brandnetels.... (maar stoer als ze is, piepte ze niet eens)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten