Moestuinmaandag op hakken...

Na een heerlijke vakantie op Texel was het dit weekend niet echt aantrekkelijk weer om naar de tuin te gaan. In tegenstelling tot Petra ben ik een mooi weer tuinierster, dat bleek ook vandaag wel weer.

Maar ja, voordat we naar Texel vertrokken was de spinazie eigenlijk precies goed. Op hoop van zegen had ik die een weekje laten staan, maar ik wilde hem nu toch echt wel eten. Voor het eerst spinazie van eigen tuin, want vorig seizoen mislukte de spinazie en at ik alleen overheerlijk spinazie van de moesbuurman, dat ging ik niet zomaar laten (door)schieten.

Na mijn werk, wat natuurlijk uitliep zo op de eerste dag na de vakantie en een inspectiebezoek voor de deur, toog ik toch nog even naar de moestuin voor de spinazie. Het weer leek opgeknapt en mijn werk ligt precies tussen huis en tuin dus ik was al halverwege. Ik leende een boodschappentas en een mesje (want in de eerstemaandagochtendnadevakantie-stress was ik die natuurlijk thuis vergeten) en besteeg mijn fiets.

En wat een heerlijk ritje. Tussen de kwekerijen die volop pioenen hebben op dit moment fietste ik heerlijk landelijk naar de tuin. Daar aangekomen kwam ik erachter dat op (lage) hakken het terrein een stuk minder toegankelijk is dan ik dacht, maar ik voelde me toch al op en top moestuinvrouw dus dat mocht de pret niet drukken. Dit was toch wel het toppunt van gezond, na je werk nog even oogsten voor de avondmaaltijd.....

Na een stap op de tuin en het bewonderen van mijn gegroeide sla voelde ik de eerste druppels....  Bij deze dus het excuus voor de slechte foto`s die volgen. Ik mag me dan even een moestuinvrouw in hart en nieren hebben gevoeld, na de eerste druppels had ik vooral haast om droog naar huis te komen.

 

Kijk hoe mooi die sla, snijbiet en andijvie. (En ja, dat onkruid heeft zich ook zeer vermaakt tijdens mijn afwezigheid...)

 

Kropsla, artistiek toch zo links in de hoek?

 

Bindsla, al hoop ik stiekem nog dat het een Little Gem is. Zoooo lekker vind ik die...

 

Andijvie, voor volgende week!

 

Bewijs van de hakken, naast de spinazie!

 

De Frieslanders doen het prima!

 

 

Was ik vorige week nog trots dat ik maar een verdwaalde aardappel tegenkwam in het kolenveld. (Daar stonden vorig jaar de piepers). Nu tel ik er al vijf en ga ik ze er toch uit halen dit weekend.

 

Prachtige bloemen in de tuinbonen, stel ik scherp op de onderste...

 

Wat een belofte van aardbeien!

 

En wie weet er wat er met mijn peulen is. Zijn ze aangevallen? Ik zie nu op de foto pas dat er ook een paar verdwenen zijn, op de tuin lette ik alleen op de gele blaadjes.

 

Die spinazie was heerlijk vanavond, we aten het gewokt in de knoflookolie met aardappels en feta of een schnitzel. Het restje zit nu in twee mini quiches voor de lunch van morgen.

 

Het leven van een moestuinvrouw is goed, want ik kwam droog thuis en fietste onder de meest fantastische wolkenluchten door.

 

Het was een fijne moestuinmaandag.

 

Meer moestuinmaandag bij Helena van Hollandse Klei

Moestuinmaandag werd Moestuinwoensdag...

Eigenlijk was Moestuinmaandag voor het eerst sinds lange tijd weer eens echt moestuinmaandag. Normaal blog ik op maandag over mijn capriolen in het weekend, maar deze week was het maandag de ultieme moestuinmaandag en togen wij na het eieren zoeken in de straat naar de tuin.
Ik vertrok met een licht zeurende spierpijn van het tennistoernooi van eerste Paasdag maar dat mocht de pret niet drukken.

Het was namelijk de hoogste tijd om mijn zaailingen uit te planten. Trays vol gingen er mee, vol met peulen, erwten, rode kool, koolrabi, paksoi en witte kool.

Man en dochter gingen gezellig mee, zo gebeurde het dat ik eerst even wat stekjes van de aardbeien ging zoeken voor in dochter haar tuin en daarna met frisse moed begon aan het kolenbed.

Dat kolenbed was enkele weken terug gefreesd, maar kon nu nog wel wat voeding gebruiken. Vijf zakken compost (van de gemeente...) gingen erop om drie rijen kolen te kunnen planten. Ik zag eigenlijk direct dat ik teveel plantjes had voor de ruimte op het bed, maar dat was van later zorg.

Ik spreidde de compost over de drie bedden en legde de plantjes op hun plek (Dat kan heus wel wat dichter op elkaar was het commentaar van mijn geliefde, maar ja... vorig seizoen vond hij de rode kool zo klein...). Ik groef voor ieder plantje een gat en mikte daar een flinke schep koemestkorrels en water bij, om de kleine plantjes zo een kickstart te geven.

Ik plantte 8 rode kool plantjes, 4 paksoi en 4 koolrabi`s. En toen had ik nog 4 rode kool, 4 koolrabi`s en 4 savooiekool over. De bloemkolen die geen mooi kooltje vormden heb ik opgeofferd voor de savooiekool (en vervolgens vergeten... stom!) en zo heb ik dus toch een mooie variëteit aan kolen staan.

Klein hè, zo in de volle grond. Terwijl ze zo ongeveer de potjes uitbarsten op de tuintafel!

Man was ondertussen aan de bonenrekken begonnen en ook daar was de ruimte krap. Ik had gerekend op ruimte voor 3 rekken, maar ja ik moet er ook nog tussendoor kunnen om te plukken. 2 zijn het er dus geworden.

Aan het eerste rek komen de peultjes. Ik heb een geultje gegraven en daar flink wat koemestkorrels in gestrooid. Daar had ik `s avonds spijt van, ik twijfelde al tussen compost en koemest en in Maartens Moestuin kreeg ik te horen dat compost de basis is van alles. De kleine peulenplantjes heb ik dicht op elkaar geplant om alles aan het rek te krijgen. Peulen zijn voor mij nieuw dus ik ben erg benieuwd hoe het gaat lukken!

De erwten gingen aan het rek erachter, alleen had ik er daar minder van. Die staan dus alleen aan de linkerkant van het rek. 

Waar ik straks met mijn sperziebonen heen moet dat is nog een twijfelgeval, maar ook dat komt vast goed. Misschien moet ik toch maar aan de bonenstokken.

Na het planten van al deze schatten begon het te regenen (eigenlijk al tijdens...) en dus snelden we huiswaarts. Maar niet na een paar overzichtsplaatjes. Wat raakt het vol en wat ziet het er allemaal goed uit! Trots ben ik, het wordt steeds meer mijn tuin!

Trots op mijn rekken! De tuinbonen erachter groeien flink, net als de meirapen ervoor.

De spinazie hier vooraan schiet al op!

En dat zou ik bijna vergeten, de eerste oogst! We hebben ze `s avonds heerlijk opgegeten tijdens de PaasGourmet.

Na deze moestuinmaandag heeft mijn rug besloten om even in staking te gaan, eerst een middag tennissen en daarna zonder nadenken sjouwen en planten bleek teveel voor mijn ongetrainde spieren. Na twee dagen stijf en stram nu gelukkig progressie. Zo werd moestuinmaandag toch nog moestuinwoensdag, want achter de laptop zitten werd hem niet!

Moestuinmaandag

Dit weekend deden we niet zoveel in de moestuin, ik had nog spierpijn van vorige week (geen grap) en man werkte deze week zo hard dat hij in het weekend niet meer kon stoppen. Even ontspannen en quality time op de fiets had dus voorrang. En dat was tussen de prachtig bloeiende bollenvelden helemaal geen straf.

We gingen wel even een uurtje schoffelen, met de heerlijke regen van afgelopen week moest er het nodige onkruid tevoorschijn zijn gekomen en ik wil het graag nog proberen  bij te houden. Even spieken hoeveel mijn net uitgeplante zaailingen gegroeid waren zat er dus nog wel in.

De slaplantjes hadden het prima gehad de afgelopen week, als ik niet zelf de foto`s had gemaakt had ik het niet geloofd!

De aardbeien doen het ook prima op dat handje extra mest en de regen van vorige week.

De slakkenkorrels liggen er nog op zie ik nu.

De meiraap was vorige week pas aan zijn derde blaadje bezig, nu staan ze hier met zijn vieren of het nooit anders is geweest!

De bloeiende boerenkool van de buurman wilde ik jullie niet onthouden, voor mij de eerste keer!

Overzicht van de op afstand nog best kale moestuin, maar het begint steeds voller te raken. Rechts achtering, voor de bessenstruiken hebben we nog even even antiworteldoek op de grond gelegd. Dit wordt de plek voor de courgettes en pompoenen en blijft dus nog een paar weken leeg, zo het onkruid weghouden lijkt het proberen waard. 

Rechts voorin komen de bonen, daar plaatsen we eerst volgende week nog rekken en dan komt er ook even worteldoek op voor de komende maand.

En tot slot de prachtige bessenstruiken. Wat een belofte weer voor deze zomer! 

Moestuin Maandag is een initiatief van Hollandse Klei

Tuinbonen

Tuinbonen zijn een nieuw project voor mij. Van mijn moestuinbuurman kreeg ik de tip om ze met zijn drieen in een potje te zaaien en ook zo uit te planten. Bij de harde wind die hier aan de kust nogal eens waait hebben ze dan een beetje steun aan elkaar.

Vorige week stonden ze nog lekker te groeien op de tuintafel, maar zaterdag was het tijd voor het echte werk.

De bonen komen op de plek van de aardappels van vorig seizoen. Tuinbonen vragen wat extra voeding, in tegenstelling tot `gewone` bonen en peulvruchten heb ik me laten vertellen. De compost en koemestkorrels liggen dus klaar. 

Na de grond aangeharkt te hebben en de compost een beetje vermengd met de tuingrond, zijn ze er klaar voor. Zes potjes met ongeveer drie (er waren er een paar met twee :-) ) plantjes zijn klaar voor het uur van de waarheid. De eerste zaailingen gaan de grond in!

Er is hard gewerkt, flinke wortels.

Na het graven van een gat, even een beetje water en een handje koemest toevoegen. De zandgrond is zo droog dat dat geen kwaad kan.

En daar staan ze dapper te staan! Ik ben benieuwd hoe ze het houden!

(inmiddels ook slakkenkorrels gestrooid, ik vond tijdens het werken in de tuin al een stuk of vier slakken)

De moestuinbuurman kwam `s middags ook nog even langs en ik kreeg zijn complimenten. Dat doet een mens goed natuurlijk, bijna net zo goed als de prachtige bos tulpen die ik mee naar huis kreeg van hem. En het was nog wel zijn verjaardag in plaats van die van mij!

Moestuinmaandag

Wat een heerlijk weekend voor de moestuin! Ik vertrok zaterdag vroeg naar de tuin en kwam laat weer thuis, het weer was zo heerlijk en het werken ging zo lekker dat ik de tijd compleet vergat. Mijn bovenbenen voelen het nu nog...

En wat een verrassingen in de tuin...

Om te beginnen deze winterbloemkool. Geplant in oktober en nu dus een klein bloemkooltje. Snel nog een handje extra mest en wat water en groeien maar.

Deze hommel zoemde lustig rond in mijn hof. Hier genoot hij van de perenbloesem, net als ik!

Niet alle peren bloeiden al uitbundig, er wordt ook nog wat bewaard voor volgende week!

Ik plantte ook alle zaailingen in de perspotjes uit, ik wil graag verder zaaien en ik had de plek nodig, ook groeiden ze een beetje uit de kluitjes, de wortels kropen over de bodem kwam ik achter. Ik ben benieuwd of ze het gaan redden.

Op een keurig rijtje. Kropsla, Little Gem, Andijvie en Snijbiet.

Dapper slaplantje.

Naast de bladgroenten plantte ik zomerwortel (met zaailint, experimentje), rode ui, meiraap en tuinbonen. 

Weer een tuin vol belofte.

Bij het naar huis gaan kon ik het niet nalaten nog even een duik in het narcissenveld te nemen. De bollenstreek maakt zijn naam waar en de toeristen fietsen hier dit jaar niet voor niks!

Zaaien 2.0

Vandaag zaaide dochter peultjes, duizendschoon en zonnebloemen.

Ik zaaide koolrabi, erwten, witte en savooiekool, mini tomaatjes en Nieuw Zeelandse spinazie.

Kunnen we het nu weer lekker de grond uit gaan kijken :-)

Metamorfose

Vandaag ging de tuin van dit....

Naar dit....

Een goede vriend freesde het hele stuk, met uitzondering van de knoflook en de winterbloemkool die mochten blijven.

Ik oogstte snel de laatste prei terwijl de frees al draaide. (en bakte daar vanmiddag drie preitaarten van.)

Ik maakte een begin met het pad en kwam tot de conclusie dat tegels niet gaan werken, er is duidelijk geen stratenmaker aan me verloren gegaan. Het doek ligt nu ingegraven en ik denk dat er houtsnippers op komen.

Na al dat gesjouw en geschep was het eindelijk tijd voor het echte werk, ik pootte aardappels (Frieslanders) en zaaide twee halve regels ( de knoflook staat nog in de weg) spinazie.

En dat alles met dit prachtige uitzicht. Wat heerlijk dat vroege seizoen, de hele streek fleurt er van op!